Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008



Για έναν άγγελο,για ένα παιδί που δεν πρόλαβε να ανοίξει τα φτερά του,που πια δεν θα μπορέσει να βρει τρόπο να γίνει καλύτερος ή χειρότερος..Σε ένα παιδί που ποτέ δεν θα έχει την ευκαιρία να θυμηθεί τα εφηβικά του χρόνια και δεν θα έχει την ευκαιρία να κλάψει ή να γελάσει με τις αναμνησεις του..Δεν έχει σημασία πόσο καλό παιδί ήταν ή ποσο άσχημα φερόταν..ΉΤΑΝ ΠΑΙΔΙ ΑΚΟΜΑ..15 ΧΡΟΝΩΝ ΠΑΙΔΙ

Δεν με ενδιαφέρει τι έγινε με ενδιαφέρει που ένα παιδί -μπορούσε να ναι ένα από τα δικά μου παιδιά-έχασε τη ζωή του πάνω σε μια διενεξη με έναν ενήλικο..Και όμως υπάρχουν τρόποι να κατευνάζεις τέτοιες συμπεριφορές ΣΑΝ ΕΝΉΛΙΚΑΣ..Μεσα στα παιδιά υπάρχει και η καλή πλευρά και κανένας δεν έψαξε εκείνη τη στιγμή να τη βρει,ΚΑΝΕΝΑΣ..Μπορούσε να είναι το δικό μου παιδί και να 'χανα εγώ τωρα το φως από τα μάτια μου..Και έτσι το νιώθω..Σαν να ναι το δικό μου παιδί..Και μόνο μέσα στον πόνο που ο θανατος γεννάει,αυτή τη στιγμή μόνο αυτό μπορώ να πω..fly ,fly to Heaven

Δεν υπάρχουν σχόλια: